VanafLincoln.jpg (12297 bytes) Washington Memorials

Apartment Search.

Op zondagochtend hebben we onze eerste afspraak. 5 minuten lopend vanaf het Hotel, over rustige brede wegen die ook op zondag, net als in Kampen (iets minder trouwens), uitgestorven lijken. Een priester loopt met in elke hand zo'n grote bruine leren koffer uit de jaren 30 (waarschijnlijk zijn hele outfit voor de dienst er in) dwars door rode lichten. Midden op het kruispunt steekt een man zijn kop uit een passerende auto en roept: "Can I take you somewhere Father". "No son, just going to the metro". Even waande ik me in een oude film waaruit ik snel werd geholpen door Fred's ontnuchterende opmerking: "die heeft zijn aflaat weer verdiend voor vandaag".

Goed, 'apartment search'. Een dame met veel haar, dat constant met beide handen uit de ogen wordt geduwd. Veel geknip met de vingers met veel slecht verzorgde nagels. Veel standaard zinnen als "so wonderfull to have you as my last, oh sorry, first clients". Veel opmerkingen in de trant van "oh, I know exactly where you people want to live". Veel getik op een computer. Veel appartementen vliegen aan onze ogen voorbij en als we uiteindelijk met veel papieren op straat staan, komt er een veel te diepe zucht uit onze kelen. Mrs.Veel van Alles ("please calle me any time you want, you know I don't get a salary but a commisson on the flats found") was ons net iets te veel. Maar na deze veelheid kan ik kort zijn. Het leverde niets op. Het was net weg, of we konden het toch vandaag niet zien omdat de juiste mensen er niet waren etc. etc.

Bek af kwamen we weer in het hotel. Wat gegeten en om 7 uur in bed gerold. We zijn nog niet over de jet-lag heen.

Eisjen
28.9.99 ллл