MP2.jpg (55173 bytes)

WashingtonLawAgent.jpg (60202 bytes)

(klikken op foto's geeft grotere beelden)

 

De derde dag

"S t o p.....  a l l    t r a f f i c!  
N o w    y o u!   A l l   d i r e c t i o n s,  
s t a r t   c r o s s i n g........!" 

Een enorme zwarte Amerikaan, Militairy Police, regelt het verkeer in Washington DC. Niks geen stoplichten meer nu alles twee blokken rondom het Witte Huis is afgezet voor verkeer. Alles moet via minder straten en die bulderende stem, waarvan je hoort dat hij niet gewend is tegen gesproken te worden, doet je mompelen "yes sir" en razendsnel de zebra oversteken. Vooral niet in de weg staan en zeker niet opvallen.

Dat laatste brengt alerte veiligheidsagenten direct in actie. Ik was tot zo dicht mogelijk bij het Witte Huis gelopen, hoorde sirenes en zag agenten op motoren aan komen racen en dacht een foto te kunnen maken. Camera in de aanslag, lens gericht op het aanstormende lawaai.......
"Ma'm move that thing away... N O W!"

Verstijfd van schrik kijk ik op naar de bron van deze zeer doordringende stem. Een veiligheidsagent, die tegelijkertijd dwingend de richting opwijst die mijn camera aan moet nemen..... Ik weet niet hoe snel ik moet gehoorzamen. Kijk verbijsterend om me heen, zie mensen met normale camera's, met kleine lenzen rustig fotograferen en realiseer me dat deze man geen idee heeft hoe een digitale Cybershot camera met een Zeiss lens eruit ziet. 

Click to magnify

Uiterst verdacht dus! 

Even later kom ik Fred's Mauretaanse directeur tegen, aan wie ik mijn verhaal vertel. "Ze waren behoorlijk beleefd zou ik zeggen, in sommige landen was je dood geweest......", is zijn laconieke reactie.

Eisjen
14 september 2001

Washington Memorials