 |
Mama, zij heeft de
hele liefde van de wereld in zich en zij heeft deze liefde mij
gegeven, zachtjes met de kindersprookjes, met de lieve woordjes,
met de gebeden, met de melk vers net van de koe gemolken en met
de mystieke avonden in de zomer bij het vuur. Haar stem was te
horen samen met het koorgezang van de krekels en de late
schreeuw van eenzame vogels, die nog niet sliepen. Haar
stem was te |
bord,
ceramiek
Klik op foto voor groter beeld |
horen samen met de pruttelende
soep en met de fijne aroma van de kruiden die zij daarin gooide.
De takken die ik heb opgerapt knetterden in het vuur en de
vonken dansten samen met de lichtkevertjes rond. Ik aaide ze met
mijn blik niet wetende dat ik een toenadering zocht tot het
Goddelijke. De vlammetjes likten de randen van de oude zwarte
pan af, bijna raakten zij het deksel – dat trouw het pruttelende
wonder onder zich bewaarde. De avondbries komt langs met al die
aromaten uit mijn moeders tuin en nam in zich ook de sterke
aroma van het bonnenkruid en van vers afgemaaide rupsklaver. Een
deugniet van een tak speelt met de witte papierboot, die
voortbeweegt richting onbekend. Zal ik dat bootje weer eens zien?
Zal ik mijn moeders warme handen weer voelen? De zon lachte de
hele dag over mijn dwaze streken. De hele dag lang tekenden wij
samen wonderlijke figuurtjes op de witte muren van de kamer. In
de alkoof in de muur heeft mijn moeder naast de iconen en naast
haar liefste dingen verse bloemen geschikt. Deze bloemen hebben
de tranen van blijdschap van de zon in zich. Ik zie deze tranen
van blijdschap ook in de ogen van mama.
|
 |
Nu zoveel jaren
daarna zie ik weer de alkoof in mijn ziel. Ik heb daarin het
meest waardevolle zitten – mijn moeders liefde! Mijn vingers
vangen de warmte van een oude foto van mama - door de tijd geel
verkleurd. In deze verkleuring van de tijd zit een hele
generatie verborgen. Ik ga terug in de jaren en kijk met nieuwe
ogen en bid om vergeving voor alles wat ik |
detail
Klik op foto voor groter beeld |
| heb
misdaan! Ik teken de letters aan deze muur van de tijd. Mijn
ziel is vol met blijdschap. En de blijdschap stroomt over en is
overal om me heen … |
Dat was in mijn ziel toen ik mijn panel MAMA maakte…
De moeder –
symbool van de onvoorwaardelijke liefde…
De moeder – die de grootste
liefde kan geven, die er bestaat!
|
Kantcho Kanev
werd in 1957 geboren in Obretenik,
Bulgarije. In 1970 studeerde hij af aan de kunsteacademie in Ruse (Bulgarije).
Sinds 1990 is hij woonachtig in Den Haag. Bij
Pulchri Studio in
Den Haag is een verjaardagskalender met afbeeldingen van werken van
Kanev te koop en achterin één klein origineel.
Verwachting, brons, 2.30 m.
Klik op foto voor groter beeld |
