Kissi.jpg (127508 bytes)
Kissi-voorouderbeeld

 

 

 


 

 

 

 

Particulier en/of Publiek 
"Beelden die niet specifiek bedoeld zijn voor de openbare ruimte, voor monumenten, voor herinneren aan belangrijke mensen of staatslieden, kunnen we vaak 'particulier' opvatten: de betekenis die ze genereren is (mogelijk) direct op onszelf van toepassing"
(Cursus 'Sculptuur en Filosofie' door Jeroen Damen)


Rol in de openbare ruimte 
De oorspronkelijke Pomtan, zoals de Kissi-sculpturen worden genoemd, werden in de tempel der overledenen in het midden van het dorp geplaatst. Tot hen werd gebeden, zij waren de bemiddelaars bij het opperwezen. Een rol die bijvoorbeeld de Maria-beelden in de Rooms Katholieke Kerk vervullen. In de tempel konden meerdere Pomtans staan, allemaal een andere voorouder voorstellend, zoals de Rooms-katholieke kerk ook verschillende heiligen kent, die bekwaam werd geacht de functie van bemiddelaar te vervullen. De aanbidder heeft in de openbare ruimte een persoonlijke, particuliere band, met zijn/haar bemiddelaar. Soms wordt die bemiddelaar ook specifieke krachten toegekend. De bede: "Heilige Antonius, lieve vrind, maak dat ik mijn fiets weer terug vind", is daar in de Rooms-katholieke cultuur een mooi voorbeeld van.

De betekenis voor de kunstenaar
De kunstenaar heeft vorm gegeven aan zijn gedachten over, zijn herinneringen aan, of de verhalen die in het dorp de ronde doen over een voorouder. Bij deze expressie zal het waarschijnlijk van belang zijn geweest dat die karaktertrekken uitkomen die belangrijk zijn voor de rol als bemiddelaar. 

De betekenis voor de 'Westerse' aanschouwer
De betekenis die dit beeld voor "Westerse" ogen genereert zal een geheel andere zijn. Primitieve kunst, waarbij waarschijnlijk de Afrikaanse achtergrond wordt herkend aan de negroïde gelaatstrekken. De trots en de noblesse, die op een krachtige manier zijn aangebracht, zullen ook aanspreken. De kleine, iets hautaine, glimlach
zal misschien een glimlach ontlokken. 

De betekenis voor mij
Die trots en die noblesse, het hele majestieuze van dit beeld, zijn voor mij een symbool van een ander Afrika. Niet het Afrika, dat we hier eeuwig door
de moderne media krijgen voorgespiegeld, dat constant in nood verkeert, maar een continent dat periodes van bloei op cultureel, economisch en politiek gebied heeft gekend terwijl de "Westerse" wereld nog in de "donkere middeleeuwen" leefde. Een continent met bijvoorbeeld een universiteit zoals die in Tombouctou, waar duizenden studenten recht, filosofie, religie en medicijnen studeerden op een niveau dat bij ons onbekend was. 

eisjen 07-01-2004

Terug naar hoofdpagina beeldende kunst